دکتر حسین الهی قمشه ای از مروجان و منادیان  فلسفه وعرفان  طی سخنانی ارزش و اهمیت سنت اسلامی و شیعی  زیارت قبور ائمه معصومین علیهم السلام و قبور مؤمنین را مورد سئوال و تردید قرار داد و گفت ما صورت پرست شدیم و هنوز قبول نکرده ایم که این بدن کاره ای نیست به همین جهت دایما به دنبال گور این و گور آن هستیم. وی افزود من خودم سی سال است که پدرم فوت کرده ولی هیچ وقت سر مقبره او نرفتم. متن سخنان دکتر الهی قمشه ای چنین است:

«این هم یکی از گرفتاری های جامعه ماست که هنوز نفهمیدیم که خاک سعدی شیراز کجاست. ما پا می شیم می ریم شیراز. ما هنوز قبول نکرده ایم که این بدن کاره ای نیست و آن کسی که عاشق می شود می رود به عالم دیگری و عشق جاودانه است. این را قبول نکردیم. به همین جهت دائما به دنبال گور این و گور آن می گردیم. یکی از بزرگان سخنرانی می کرد و می گفت که جوونها بگردین گور میرزا عبدالله {موسیقیدان و نوازنده} را پیدا کنید. کجاست گور میرزا عبدالله؟ گفتند گور میرزا عبدالله فرض کن که همین جاست. گور میرزا عبدالله ردیف میرزا عبدالله است و هر وقتی خواستید برید سر گور میرزا عبدالله برید سراغ یک آدمی که ردیف میرزا عبدالله را بلده و به شما یاد میده، این میشه گور میرزا عبدالله.

من خودم سی ساله که پدرم فوت کرده هیچ وقت سر مقبره او نرفتم. یک بار مرحوم پدر را به خاک سپردیم و بقیه شو حضور داره، آن روح جاودانه همیشه با ما هست. ما یک مقدار زیادی صورت پرست شدیم. اولا فکر می کنیم که شبهای جمعه ارواح آزادند، تعطیله و ما نمی دونیم شنبه یک شنبه  اونجا چه جوریه که؟ (خنده حضار) شبهای جمعه …لابد سه ماه تعطیلی هم آنها تعطیل اند. خب شبهای جمعه چی میشه؟ بابا شما تعطیلی، اونا که تعطیل نیستند، ما تعطیلیم. بعد می گویند بریم شب جمعه، ارواح می آیند آنجا ما اونا را آنجا ملاقات کنیم. مثل آدم هایی که ممنوع الورود هستند که گاهی اوقات می رند به یک کشوری، می گه تو بیا دبی منم از اونجا می آم دبی، آنجا همدیگر را ببینیم. این که ممنوع الملاقات نیست، میتونه بیاد خونه شما، اگه میتونه بیاد توی اون قبرستون، میاد خونه خود شما. مرحوم پدرم وقتی که ما نشستیم دور هم، خواهرا و برادرا، پدرم چرا نیاد اونجا، بره توی اون قبرستان چه کار بکنه؟ منتظر ما باشه، بگه من وا ایستادم نیامدند هیچ کدامشان؟ (خنده حضار) میاد خونه ما، اونجا که بهتره اگه اون روح آزاده، اگر آزاد نیست که پس اونجا برای چه میرید؟

ما با تصوراتی که داریم آزاد نیستیم. عشق به خوبی گرفتاری هم داره، گرفتاری اون چیزهایی است که نمی ذاره ما به اونها برسیم. یکی اش همین صورت پرستی است. ائمه ما هم گفتند، امام رضا کجاست که می خوای زیارتش بکنی؟ گفتند “فی قلوب من والاه قبره”، قبرش در دل کسی است که اون را دوست دارد. تو برو ببین اگر این آدم او را دوست داره، بیا این آدم را زیارت کن. هیچ چیز بهتر از زیارت یک ولیّ، یک کسی که عاشق اونه {نیست} کسی که عاشق الهی قمشه ای ـ مرحوم پدرم ـ اگه ببینه که یک کسی هست که اینم عاشق اونه، خب میره زیارت اون. نزدیکترین کس به اون اینه، و فی قلوب من والاه این حرف خیلی مهم است که متاسفانه نمی زنند این حرف را  که در دل آن کسی که دوستش داره، آن کسی که امام حسین را دوست داره ممکن است بغل دستت نشسته باشه، تو داری پا میشی میری اونجا! البته اون سیر ظاهری هم در بعضی افراد یه احوالی ایجاد می کنه ولی این تصورات نباید در ذهن ما بیاد که اونو اونجا میشه دید. اون را همه جا می تونید، هر جا که دلتون با اون پیوند برقرار بکنه و معرفتی از او پیدا بکنین، دلتون پر بزنه برای او، او میاد پیش شما کما این که اگر دلتان برای خدا هم پر بزنه . یکی می گفت من عاشق خدام، نمی آد خدا، گفتم نیستی هنوز اگه باشی، خداوند منتظره یکی دلش پر بزنه، فورا میاد، این قدر هم دلش نازکه خداوند که به محض این که ببینه که تو داری غصه می خوری و می گی من در فراق تو هستم و کجایی همان موقع می آد. اصلا همان فراق را او فرستاده که تو احساس بکنی و گر نه تو که احساس فراق او را نمی کردی. اگر دیدی که دلت تنگ شده برا خدا بدان که اونجاست، ببین که اومده . انشاء الله ما عاشق بشیم به معنای واقعی عاشق روح که روح به معنای حقیقی به معنای عشق و به معنای شادی و به معنای جاودانگیِ روح که نه زاده شده، نه می میرد، لم یلد و لم یولده، روح ما نماینده خداست لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد!»

دریافت فایل صوتی به حجم ۱ مگابایت